Kehebatan Seorang Ustaz Hamba Di Maahad Tahfiz Al-Quran Wal-Qiraat Negeri Perak

Bismillah..

Hari ini, setelah hampir tiga tahun hamba menuntut ilmu di Maahad Tahfiz Al-Quran Wal-Qiraat Negeri Perak, hamba ingin menceritakan serba sedikit tentang karamah yang dimiliki oleh guru tasme' hamba di sini. Beliau sangat hebat. Boleh melakukan dua tiga pekerjaan dalam satu-satu masa. Hamba sangat kagum dengan beliau. Beliau mempunyai pelbagai kelebihan. Antara kelebihan beliau adalah, menjadi jurunikah bagi kawasan Gunung Rapat, Ipoh. Jika anda orang Ipoh, Perak maka anda akan tahu di mana letaknya Gunung Rapat. Kedua, dia seorang guru tasme yang ingat keseluruhan al-Quran. Ketiga, beliau merupakan salah seorang ahli jawatankuasa lajnah pentashih al-Quran atau pembetulan teks al-Quran. Beliau adalah Al-Fadhil Ust Mohd Mazlan Bin Zaini al-Hafiz. Anda tak percaya? Anda boleh buka mushaf al-Quran yang dikeluarkan di Malaysia kemudian semak di belakan quran. Ada tertulis dalam tulisan jawi "Lajnah Pentashih Al-Quran." Sangat hebat kan beliau?

Haa... Bukan hamba tak tipu. Beliau memang sangat hebat. Dalam seminggu mesti ada dua atau tiga orang yang akan berjumpa dengan beliau untuk nikah! Hoho... Lagi hebat bukan? Hamba ni sehari seorang pun hamba susah nak jumpa. Maklumlah, artislah katakan. Hoho lagi~.....

Baiklah, apa yang hamba ingin ceritakan tentang beliau adalah tentang karamahnya beliau. Seperti yang kita ketahui, kebiasaannya para alim ulama di zaman dahulu mempunyai karamahnya tersendiri. Ada yang beoleh mengeluarkan cahaya melalui tangannya, ada yang beoleh bercakap di hadapan para pelajar dan kemudian kapur tulis itu menulis secara sendiri mengikut apa yang diajarkan dan berbagai lagi.

Tetapi, guru hamba lebih hebat. Selalunya, waktu kelas tasme' akan habis pada pukul 9:30 pagi tepat. Dan itu adalah waktu rehat bagi kami di Maahad Tahfiz Perak. Tetapi punya hebat Ustaz hamba ini, dengan hanya sebatang pen beliau tinggalkan di atas meja, kami tidak akan keluar dari kelas tersebut! Bagaimana? Hebat bukan? Kadangakala beliau meninggalkan beg kerja beliau di atas meja lalu beliau keluar sebentar. Dengan adanya beg beliau tersebut, kami amat menjadi gerun untuk keluar dari kelas itu. Aduhai... Begitu hebatnya Ustaz kami di sini.

Hoho~

Jadi, moralnya di sini, hormatilah guru anda!

P/S : Paham tak hamba tulis apa? Tak paham? Hamba lagi la tak paham! Hoho lagi....~